Η οργάνωση υποστηρίζει πως το νομοσχέδιο «οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας» επιδιώκει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
- Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντι τιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης.
- Επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις.
- Καταργεί στην πράξη τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και θέτει στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να «αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας».
- Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «μικρές».
- Καθιστά προαιρετική τη χάραξη παραλίας, υποβαθμίζοντας έτσι σοβαρά την οριοθέτηση της ζώνης προστασίας και τη διαπίστωση παρανομιών και καταπατήσεων.
- Αγνοεί τον προ τριετίας νόμο για τη βιοποικιλότητα που επιβάλλει την οριοθέτηση και προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης».
Η επικεφαλής της οργάνωσης, Θεοδότα Ναντσού, ανέφερε:
«Θεωρούμε απολύτως αδικαιολόγητη την καταιγιστική συρρίκνωση της νομοθεσίας προστασίας του φυσικού χώρου και των φυσικών πόρων, στο όνομα μιας χαώδους, μακροπρόθεσμα μη βιώσιμης και σαφώς αμφισβητήσιμης με οικονομικούς όρους "ανάπτυξης". Ειδικά στην εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, θα έπρεπε η πολιτική ηγεσία της χώρας να αντιμετωπίσει για ιστορικά πρώτη φορά την εθνική ανάγκη για βιώσιμο αναπτυξιακό σχεδιασμό, βασισμένο στη διατήρηση του φυσικού κεφαλαίου και την οικολογικά ορθή, κοινωνικά δίκαιη και νομικά ασφαλή τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας».
Η ίδια καταγγέλλει πως σημαντικά τμήματα του νομοσχεδίου είναι αντισυνταγματικά και ορισμένα μπορούν να θεωρηθούν αντίθετα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία (όπως ενδεικτικά το Πρωτόκολλο Ολοκληρωμένης διαχείρισης του Παράκτιου Χώρου και οι κοινοτικές οδηγίες 92/43/ΕΟΚ και 2011/92/ΕΕ, όπως πρόσφατα τροποποιήθηκε), ειδικά καθώς αγνοείται η οικολογική σημασία της παρόχθιας και της παράκτιας ζώνης και υιοθετούνται οι πλέον ξεπερασμένες αντιλήψεις για τη διαχείρισή τους.
Στην επιστολή της οργάνωσης, επισημαίνεται ότι ακόμα και οι καθαρά εισπρακτικοί στόχοι του σχεδίου είναι καταδικασμένοι σε αποτυχία.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Σε μία εποχή παγκόσμιας κρίσης, οι εκατομμύρια επισκέπτες της χώρας δεν έρχονται να δουν ούτε κατειλημμένες παραλίες, ούτε επιχωματωμένους θαλάσσιους χώρους ή κακότεχνες κατασκευές σε αποκλεισμένες ακτές. Όπως επανειλημμένα έχει τονίσει η οργάνωσή μας, οι τουρίστες έρχονται για τη φύση μας και αυτή θα έπρεπε να είναι η βασική μέριμνα του προτείνοντα Υπουργού και της Κυβέρνησης. Η έμφαση θα έπρεπε να δίνεται σε ένα σύγχρονο και ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο που θα εγγυάται την προστασία του ευαίσθητου και οικολογικά και αισθητικά πολύτιμου παράκτιου περιβάλλοντος, την απομάκρυνση των αυθαίρετων κατασκευών, ήπιες και οικολογικά βιώσιμες χρήσεις, με παράλληλη διασφάλιση της κοινοχρησίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου